Na de persconferentie van afgelopen week hebben veel mensen besloten om toch maar een reis te gaan boeken deze zomer, zo melden de reisbureaus. Hun websites en callcenters hebben het razend druk en de reiswijzer van de ANWB, waar per vakantieland informatie over de coronamaatregelen te vinden is, werd vanaf het begin van de persconferentie twaalf keer zo vaak bezocht als normaal.
Tegenwoordig kun je een hele vakantie vanaf je mobiel regelen. Superhandig natuurlijk, maar het bladeren in papieren reisgidsen had toch ook wel iets, zowel vóór, tijdens als na een vakantie.
De beroemdste reisgidsen zijn die van Baedeker. Grondlegger is Karl Baedeker (1801-1859), die in 1827 een boekhandel in Koblenz opende. Nadat hij in 1828 de rechten verwierf van een bestaande gids, Rheinreise von Mainz bis Köln, werkte hij stap voor stap aan de uitbreiding van een fonds aan reisgidsen. Hij redigeerde ze zelf en reisde voortdurend rond door Europa om ervoor te zorgen dat alle informatie geheel up-to-date was. Na zijn overlijden werd het bedrijf door zijn zoons voortgezet.
Voor ons zijn de Baedekergidsen – met hun iconische rode omslag – een symbool van degelijkheid. In 1891 dacht een abonnee van De Hollandsche Lelie daar anders over. Via een ingezonden stuk in het nummer van 29 april waarschuwt zij haar medelezeressen “dat men op dit vermaarde Reisboek lang niet altijd strikt aan kan”. Ze schrijft dat ze rechtstreeks met Baedeker contact op heeft genomen en dat ze weet “dat er meer zijn die verklaren dat zij de dupe zijn geweest van Baedeker, die, hun steeds verkeerd den weg wijzend, hun gansche reisgenot vergalde!” Wat volgt is een opsomming van hotels die in Baedeker ten onrechte wel of niet een sterretje hebben gekregen, wat in de gids een aanduiding is voor het beste hotel ter plaatse.
“Het Hôtel de Monte-Carlo in de plaats van dien naam is niet het voornaamste; dat is: het Hôtel de Paris. Dat laatste is veel mooier en meer te recommendeeren dan het eerste.
In Aix-les-Bains (Hautes-Pyrenèes) is het Hôtel de l’Europe (waar Koningin Victoria verleden jaar logeerde) veel voornamer en mooier dan het Grand Hôtel d’Aix-les Bains, door Baedeker ‘t eerst genoemd.
In Genève noemt Baedeker ‘t dood ouderwetsche Hôtel de Besques ‘t eerst; ‘t voornaamse hotel aldaar is echter het Hôtel National aan ‘t Meer van Genève, zeer prachtig en in alle opzichten zeer te recommendeeren, – in Lyon is ‘t Hôtel Bellepont ‘t voornaamste, – stil en rustig, – Baedeker recommendeert ‘t Grand Hôtel de Lyon, gelegen aan den hoek eener drukke straat waar men geen oog kan sluiten door ‘t gedruisch van zware vrachtwagens.”
Na nog wat voorbeelden sluit ze af, met een insinuatie van wat wij nu ‘sponsored content’ zouden noemen: “Daarom zeg ik: het spijt mij, maar ik vertrouw Baedeker niet meer. De grootvader mag in persoon overal gelogeerd hebben, eer hij “een sterretje” als eereteken uitdeelde aan de hotelhouders, de kleinzonen schijnen ‘t gemakkelijker op te nemen en op hunne lauweren te rusten. Er is zóóveel betaalde reclame, ik heb reeds hooren beweren dat ook Baedeker….”
[afbeelding via Wikipedia]