Bij één van de eerste nummers van De Hollandsche Lelie werd een portret meegestuurd van prinses Wilhelmina, ter gelegenheid van haar zevende verjaardag op 31 augustus 1887. Kennen wij Wilhelmina vooral van haar standvastige optreden vanuit Londen tijdens de Tweede Wereldoorlog; voor de abonnees destijds was het nog een schattig prinsesje met wier wel en wee ze van harte meeleefden.
Een paar jaar later zou haar vader, koning Willem III, overlijden en op dat moment werd zij koningin van Nederland. Als tienjarige was zij daar nog veel te jong voor, dus tot haar achttiende verjaardag trad haar moeder Emma op als regentes.
Behalve de statige beelden – zoals die in het Utrechtse Wilhelminapark – zijn er natuurlijk ook nog steeds de befaamde Wilhelmina-pepermuntjes. De prinses kreeg die als twaalfjarige aangeboden door de firma Fortuin, omdat het vijftigjarig bestaan van Fortuin samenviel met haar twaalfde verjaardag. In 1896 kreeg het Dokkumse bedrijf het predikaat ‘Koninklijk’ en het bestaat nu nog steeds. Ik denk dat bijna iedere Nederlander ooit weleens zo’n pepermuntje gegeten heeft. Toch ook een hele mooie manier om als vorstin nog tot in lengte van jaren herinnerd te worden.